First impressions + eerste werkdagen

Maandag heb ik samen met Mark en Sanne een township-tour gekregen, ik heb daarbij wel m’n beeld over de townships moeten aanpassen. Ik ging er voornamelijk vanuit (ik denk de meeste mensen) dat het daar overheerst wordt door armoede. Dat is dus niet het geval. Je ziet in de townships echt een onderscheid tussen de lower , middle en upperclass. De lowerclass woont vooral in de shacks, wat de krottenwijken zijn. En de middleclass in gewoon beschaafde stenen huisjes. En daar tussen door kom je dan kasten van villa’s tegen. Die klassen zijn trouwens niet gescheiden, maar staan kriskras door elkaar heen.

Het is ook wel zo dat de Xhosa en coloured (dat mag je hier gewoon zeggen, ze zijn er nog trots op ook) bij elkaar gegroepeerd blijven leven omdat ze de blanke cultuur saai vinden. Vooral de Xhosa zijn heel erg op elkaar ingesteld en hebben daardoor vooral een straatcultuur, terwijl de blanken hier hun buren vaak niet kennen. Sommige van m’n huisgenoten zitten hier al een halfjaar en hebben de buren naast ons nog nooit gesproken. Enkel onze achterbuur, die zelf ook bezig is met dingen te ontwerpen voor de mensen in de townships, we zijn gisteren dus over onze tuinomheining heen geklommen om bij hem in de tuin te kijken waar hij mee bezig is. Hij maakt dus van allemaal gerecycleerd materiaal zoals lege flessen een systeem waarmee mensen warmwater kunnen krijgen. Hij is er nog steeds aan bezig en heeft het zo gemaakt dat mensen in de townships denken “hee dat kan ik ook maken” waardoor hij ook jobs mogelijk maakt. Zelf zij hij erover “I don’t want to be a part of the problem, I want to do everything I can to help my country”. Wel fijn om te weten dat zijn tuin grenst aan die van ons, waar dus allemaal vrijwilligers en stagiaires wonen. We zijn ook al bij hem uitgenodigd voor een Braai (denk aan het woord braden ; is dus gewoon een BBQ).

Dus de dag na de township tour heb ik m’n eerste dag meegelopen in een Daycare voor de kleinsten (1,5 tot 5), het was best vermoeiend tussen een groep van 16 van die bengeltjes, maar ik heb me wel geamuseerd, maar niet een project waar ik de rest van m’n tijd wil doorbrengen. Het project waar ik oorspronkelijk aan ging meehelpen is voorlopig van de baan, omdat die township niet meer veilig genoeg is. Zo ga ik met m’n huisgenoot mee naar z’n stage, daar wat helpen , die doet iets met theater.

Dat is er ook wel leuk aan, dat je elkaar kan betrekken in je projecten en/of stages. Zo ben ik ook al ingepland op de “Valentine’s show” om daar in de bediening rond te lopen, ben ik van de catering in België af, krijg je dit. ;-)

Ik heb vanaf vandaag m’n eigen dongel, dus kan ik wat vaker iets laten weten dat ik nog alive ’nd kicking ben.

Groetjes en love y’all   (geschreven 06/02/2013)

Ik heb nu al een vast project, waar ik wel de komende maanden mee wil blijven helpen op Kleinskool, een lagere school waar we een groepje van 10 kinderen tussen de 9 en 12 helpen met te leren lezen, rekenen, en gewoon wat persoonlijke aandacht. Maar dit gebeurt wel allemaal spelenderwijs en het is vooral de bedoeling dat ze het ook leuk vinden en met plezier door ons uit de klas gehaald worden. 

Er zitten in deze groep twee kinderen met FAS (foetal alcohol syndrome) en dat houdt dus in dat de moeder tijdens de zwangerschap zoveel gezopen heeft dat de kinderen daardoor niet helemaal ontwikkeld zijn en ook gezichtsafwijkingen hebben. Ik mag geen namen van kinderen op m'n blog, maar een van die twee is er echt heel erg aan toe, haar geheugen en hersenen zijn als een soort zeef, maar ze vindt het wel heerlijk om met ons te werken en als we haar uit de klas gaan halen, komt ze met een grote glimlach aangerend, dat is echt heel mooi om te zien. Ook al weet je dat ze eigenlijk geen toekomst heeft, toch niet als ze daar op die school blijft. Ze heeft echt gespecialiseerde hulp nodig en die kan zowel de school als ik haar niet bieden. Ze wilt heel graag leren, maar het gaat bijna onmogelijk, ook haar communicatieve skills zijn ondermaats, en ik geloof dat ze dat zelf ook wel beseft. Het enige wat ik voor haar kan doen is een beetje positiviteit in haar leven brengen en ik denk dat dat aardig lukt. Ze vraagt ook steeds wanneer ze weer bij ons mag komen en geeft een knuffel als ze weer naar haar klas gaat. 

De tweede, een jongen, met dit syndroom heeft ook afwijkingen in zijn gezicht, maar is er niet zo erg aan toe als het meisje. Hij begint al best goed te lezen en heeft het snel door, alleen rekenen is een groot probleem, hij snapt de tekentjes enzo niet, maar we hebben hem gisteren alles met belletjes laten doen , en dan ging het wel sneller. 

Nou gisteren hadden we een braai, omdat Tom , een huisgenoot dinsdag weer naar huis gaat, was wel lachen, waren ook Afrikaanse collega's van hem, waar ik het goed mee kan vinden, dus daar ga ik volgende week vrijdag mee opstap. 

Vandaag ga ik met Christiaan naar een voetbalwedstrijd, hij had twee kaartjes van iemand gekregen, hij houdt er zelf niet zo van, maar wist dat ik graag een keer een wedstrijd daar wil mee maken, is in één van die grote stadia die voor het WK zijn neergezet. Ik wil daar vooral de sfeer meemaken en het is de kwartfinale Ghana tegen Sierra Leone, dus dat wordt lachen. Als we terug komen moet ik snel in mijn Disco carnaval outfit springen en gaan we stappen met z'n allen. Kijken hoe het carnaval gebeuren hier in PE gevierd wordt, volgens mij gaan we veel bekijks hebben. 

Nou, ik hoop dat jullie nu ff genoeg leesvoer hebben, en binnen kort ga ik ook een weekend bij een familie in een township logeren, echt super vriendelijke mensen. 

Ik hou jullie op de hoogte ! heb nu eindelijk mijn eigen internet ! 

Groetjes en love y'all