Kaapstad en terug

M’n reis zit er op en ik ben weer alive (niet kicking) in PE, the friendly city. Ook even leuk om te vermelden is dat ik de woensdag voor ik naar Kaapstad ging met Craig naar de musical Hairspray ben geweest. Was echt een leuke en grappige productie met een stuk of veertig leerlingen van een middelbare school. Het mooiste vond ik dat er een stuk was waarin ze aan het protesteren waren tegen racisme, waarop iedereen in het publiek op stond en begon te juichen en applaudisseren. Ik ken het oorspronkelijke verhaal niet, moet ik even opzoeken, maar ik vond het zeer mooi om te zien dat het hele uitverkochte theater zo reageerde.

Laten we verder gaan naar m’n twee weken reizen in m’n uppie. Vrijdag ging ik dus met een busmaatschappij rechtstreeks naar Kaapstad en het was echt lief dat het hele huis meeging om me uit te zwaaien. Ik kwam heel vroeg aan, rond 5u30 en kon gelijk de backpackers in, ze hadden de code van poort gegeven zodat ik niet in m’n eentje moest lopen ronddwalen. Ik zat midden in Longstreet, de party straat van Kaapstad.  Longstreet is een hartstikke gezellige straat, met leuke barretjes, restaurantjes en veel backpackers. Ik ben er van overtuigd dat ik in de leukste zat.  Die dag heb ik een beetje rondgewandeld in Kaapstad en ben ik naar een voedselmarkt geweest, waar bij de frying dutchman de bitterballen helaas al uitverkocht waren. Dan maar naar de Belgische wafels stand gelopen en een wafel gehaald.

Later ben ik naar een interessante foto reportage geweest over de apartheid. Foto’s van 1920 tot en met nu. Was best wel een heftige reportage met nog heftigere foto’s. Na, wat voor mij een hele lange dag was, hebben we lekker gebraaid in de backpackers, had op de markt een stuk Koedoe gehaald, het lekkerste vlees ooit, zat echt met een big smile op m’n gezicht te eten. Ondertussen had ik al de mensen in de backpackers ontmoet en zijn we met z’n allen spelletjes gaan spelen en vooral laat gaan slapen.

Er zaten twee hele aardige Britse jongens, Mark en Gareth, waar ik ongeveer de hele eerste week van m’n reis mee heb opgetrokken, zij komen ook nog langs in Port Elizabeth als ze doorreizen naar the wildcoast (andere kant op dan Kaapstad). Daarnaast zat er ook een hilarische kerel uit Frankrijk a.k.a the French guy who has a name. Ik kan wel iedereen gaan beschrijven, maar hun waren toch echt m’n buddies in Kaapstad.

De volgende dag ben ik een hele dag weggeweest met een tour naar Kaap de goede hoop. We hadden echt een hilarische gids en een onwijs leuke groep mensen. De hele wereld zat ongeveer op die bus. We begonnen bij Chapman’s peak, een weg en die peak is het hoogste punt. Je hebt vanaf daar een heel goed zicht op de tafelberg en op de hele cape Peninsula in het algemeen. De volgende stop was een bezoekje aan de pinguïns op Boulder’s beach, waar ik me echt heb rot gelachen, die beesten doen niets anders dan een beetje luieren in de zon. We hebben toen maar besloten dat de Afrikaanse pinguïn de meest slome is in zijn soort.

We hebben onze weg vervolgd naar Cape point, het meest Zuidwestelijke punt van het hele Afrikaanse continent, als je daar bent zie  je een beetje bergen en voor de rest bijna alleen maar water, was echt heel maf. Overal zag je zee. Ik kan het niet goed beschrijven, dus laten we het hierbij laten. Vanaf cape point hebben we een wandeling gemaakt naar Kaap de goede hoop, waar heel veel dassies (Afrikaanse dassies, weet de Nederlandse benaming niet) lagen te zonnen. Heel veel Afrikaanse beesten zijn lui, eerst de pinguïns en dan de dassies die hun dag vullen met niets doen behalve zonnen. Kaap de goede hoop is niet zo heel groot, en ik had meer verwacht dat cape point ook deel daarvan zou zijn, aangezien die groter en opvallender is dan Kaap de goede hoop zelf. Zeker als je op een boot zit.

Na een lange dag kwam ik weer terug in de Backpackers en hebben we alles voortgezet zoals we de avond daarvoor zijn geëindigd, met veel plezier en een biertje.

Voor de rest ben ik nog op de tafelberg geweest, wat ook echt heel bizar was. Je hebt echt niet door dat je op een berg zit als je sommige kanten opkijkt, maar als je dan naar Kaapstad kijkt dat aan de voet ligt, zit je toch wel verdomd hoog. Het lijkt meer alsof je op het platteland zit, omdat het zo plat is (klinkt stom maar is wel zo). Ik was over tafelberg aan het lopen en zie ineens iemand naar me kijken en breed lachen. Blijkt het Joeke te zijn die met haar ouders ook twee weken aan het reizen was. Joeke is Nederlandse en woont ook tijdelijk in Port Elizabeth. Stom toeval dus.

Na een paar dagen kaapstad ben ik door gegaan naar Stellenbosch, waar Mark en Gareth ook de volgende dag zouden aankomen. Ik loop daar onze backpackers in, waarop Joeke naar buiten komt gerend “OHNEE WE ZITTEN IN DE ZELFDE BACKPACKERS, DIT MEEN JE NIET”. Zat Joeke plus familie dus ook in Stellenbosch in de zelfde backpackers.

Stellenbosch ligt middenin de wijn regio en ben dus de volgende dag (met Joeke e.a.) op een wijntoer geweest, waar we ons eerste glas wijn om 11u al vast hielden. We zijn op vier verschillende farms geweest en hebben meer dan 20 wijnen geproefd. Sommige uiteraard lekkerder dan andere. Toen we terug kwamen waren m’n Britse vrienden ook al gearriveerd en hebben we met z’n drieën beetje zitten lullen en het wat rustiger gehouden dan in Kaapstad. Ook omdat ik ineens een ontsteking in m’n mond had en dus geen zin had om gekke dingen te gaan doen. De dag erop ben ik naar de tandarts geweest en die heeft het schoon gemaakt. Twee uur nadat ik bij de tandarts naar buiten liep was de ontsteking bijna helemaal weggetrokken. Die avond hebben we er wel een goede klap op gegeven en zijn we met z’n allen erg dronken geworden in de leuke gezellige studentenstad. De volgende dag ging ik door naar Plett(enberg bay) en de Britse jongens naar Mosselbay.

Eenmaal aangekomen in Plett zat ik in een erg vieze backpackers en was ik daar als enige, ik heb daar één nacht geslapen, aangezien ik ’s avonds laat pas aankwam. De volgende ochtend ben ik gelijk uitgechecked en ben ik naar Amakaya backpackers gegaan. Onderweg ben ik nog overvallen en ben ik zo’n R2000 kwijt geraakt, bijna 200 euro. Ik ben er verder zonder kleerscheuren vanaf gekomen. De andere backpackers was veel leuker en gezelliger, de mensen die er werkten waren echt onwijs vriendelijk. De host daar had die avond voor me gebraaid, en de dag er na Potjie, omdat ik dat nog nooit had gegeten. Allemaal gratis, ik had van de eigenaar zelfs een gratis overnachting gekregen omdat ik overvallen was. Ook verbleef er een familie uit Joburg, die hun zoon in Plett bezochten, hun hadden me ook een keer meegenomen om te lunchen en over het strand te lopen. De zoon van het stel was volgends mij erg autistisch en een beetje raar, maar ik heb wel enorm om hem kunnen lachen.

Na een paar dagen in Plett een zon, zee, strand vakantie te hebben gehad ben ik door gegaan naar het gehucht Stormsriver. Daar zat ik in een onwijs leuke backpackers en kwam ik twee Duitse meiden tegen die mee waren op de wijntour, dus dat was wel grappig. Ik kwam daar ’s avonds aan en werd warm ontvangen door de mensen die daar werken. De hele backpackers was een beetje in hippie style, alles was gemaakt van natuurlijke en gerecycleerde materialen. We hebben de hele avond gesleten rond een kampvuur met alle andere gasten en hebben een erg gezellige avond gehad.

Ik ging zenuwachtig slapen aangezien ik de volgende dag de Bungy jump ging doen. EN DIE WAS VEEEEEEEET !! Het was echt heel eng, sta je daar op de hoogste brug in heel Afrika en moet je eraf gaan springen. Maar het was echt de moeite waard, toen ik daar eenmaal hing te bungelen kreeg ik heel hard de slappe lach. Het voelt heel bizar om 216m naar beneden te springen. Maar het was het volledig waard, wat was dat ontzettend gaaf zeg.

Toen ben ik weer terug naar de backpackers gegaan en heb ik daar nog een halve dag gehangen en wat rond gelopen in de prachtige natuur daar en ’s avonds werd ik opgepikt om naar J’bay (Jeffrey’s bay) te gaan. Daar ben ik al een keer geweest en dat was exact de reden dat ik weer terug ging.

De bekendste en leukste backpackers die ik ken zit daar, Island vibe, maar ik ben de eerste nacht naar Hard Rock backpackers gegaan, ik voelde een soort verplichting om daar heen te gaan. Ondanks dat er niet veel andere mensen waren (iedereen zit in island vibe)  heb ik een onwijs gezellige avond gehad, lekker goede muziek geluisterd, EINDELIJK. De man die het uitbaat is ook echt een metalhead, dus we hebben veel over muziek geluld en hij was erg jaloers op de dingen die ik al allemaal had live gezien (o.a. Megadeth, waar z’n hond ook naar vernoemd is). De volgende dag ben ik door gegaan naar Island vibe, omdat dat gewoon een onwijs gave plek is om heen te gaan. Island vibe zit echt letterlijk op het strand, als je opstaat is het eerste wat je ziet de zee. In deze backpackers staat alles in het teken van feesten en surfen. We hebben deze dagen surfen naar een ander niveau gebracht, wakker worden met een kater, surfboard huren en het water in gaan. Na 10min voel je je weer helemaal top.

Ik heb hier ook weer onwijs geweldige mensen ontmoet en echt heel vaak in een deuk gelegen. Na een lang afscheid kwam m’n bus naar PE aan en heb ik prachtige twee weken achter de rug. Wat heb ik me rot geamuseerd. Er zijn heel veel dingen die er niet in staan, maar anders wordt het verhaal zo lang, de rest komt wel als ik iedereen zie. Het is te veel om allemaal neer te schrijven.

Vandaag gaan de projecten niet door, de townships staan in rep en roer door protesten tegen de overheid, ik hoop dat het de rest van de week rustiger is, heb wel weer zin om aan het werk te gaan. Vanavond begin ik ook weer in het theater en daar heb ik ook erg veel zin in. Nu begint de drukste  en laatste maand in het geweldige Zuid-Afrika.

Baie dankie vir lees,

Ek dink an hulle,

Amber