Mali - Ghana

Gisteren ochtend zat ik lekker te ontbijten, komt m’n maatje Christiaan ineens naar me toe “hee Amber, jij wou toch een keer naar het voetbal hier, ik heb twee kaartjes gekregen”, waarop ik een spontaan vreugde sprongetje deed. Dus gingen we ’s avonds, met z’n tweetjes richting de Nelson Mandela bay area (andere huisgenoten waren vorige week al gegaan). Toen we de auto op een veilig plekje geparkeerd hadden –bij de politie agenten- kwam het amusements-gehalte al bijna op het hoogte punt en kwam er een lach op m’n gezicht die er de twee volgende uren niet meer vanaf te krijgen was. Wat kunnen die mensen een partij feesten joh ! Je moet zo maar bij de filmpjes kijken.  Het maakte de meeste mensen ook gewoon niet uit wie er een doelpunt maakte, zolang er maar één gemaakt werd. De wedstrijd was trouwens niet Sierra Leone tegen Ghana, maar Mali tegen Ghana. Een wedstrijd in de CAF (Africa cup) die om de derde plaats ging. Het was helemaal niet zo druk (t.o.v wedstrijden in de Nederlandse eredivisie) maar dat is voor de Afrikanen meer ruimte om te feesten en te dansen. De wedstrijd heb ik eigenlijk niet zo gevolgd, wat er om me heen gebeurde was veel interessanter, zo begon er een wave door het stadion op het moment dat er iemand geblesseerd het veld afgedragen werd, echt te komisch.

Kijk het filmpje maar gewoon, dan weet je genoeg.

Goed maar terwijl ik en Chris daar waren, begon hier het carnavalsfeestje. Drukte ! Een groep Nederlanders, uit twee andere vrijwilligershuizen en een groep locals (die niets begrepen van dat hele carnaval gebeuren). Hier even los gegaan op de mooiste carnavalshits en toen met z’n allen richting de boulevard om daar het feest door te zetten, dat was lachen! Ga maar een zwartcafé uitleggen waarom we er zo uitzien. Het was wel lachen en best wel relaxed, veel gedanst en tussen al die losse, goed dansende Afrikanen voel je je best wel houterig, maar het zorgt er aan de andere kant ook wel voor dat je sneller helemaal los gaat haha. We hadden best veel gedronken en zijn allemaal zonder kleerscheuren en nare ervaringen naar huis gegaan. Waarop we –denk ik- terecht allemaal met een kater ons bed uitgerold.